او هم‌اکنون سرمربی تیم فوتبال زنان خاتون بم است و نامش به عنوان پرافتخارترین مربی تاریخ فوتبال زنان ایران در ذهن‌ها حک شده است. جعفری زنی است که نه فقط در زمین فوتبال، بلکه در زندگی، معنای واقعی ایستادگی و عشق را معنا کرده است.

مرضیه جعفری سرمربی فوتبال

پیش از آن‌که نامش بر قله فوتبال زنان بدرخشد، مرضیه جعفری فعالیت خود را در دهه ۷۰ با تشکیل یک تیم فوتسال محلی در بم آغاز کرد. او با امکاناتی محدود، اما با شوقی بی‌انتها، به دنبال کشف استعدادهای دختران جوان بود تا در شهری دور از پایتخت، جرقه‌ای برای رشد فوتبال زنان روشن کند.

استعدادهای زیادی زیر نظر او پرورش یافتند و بعدها پایه‌های اصلی تیم‌های بزرگ کشور را تشکیل دادند.

مرضیه جعفری بیوگرافی

طبق بیوگرافی در زلزله مهیب بم در سال ۱۳۸۲، زندگی جعفری زیر و رو شد. بسیاری از شاگردان و دوستانش در آن حادثه دلخراش جان خود را از دست دادند.

اما او، با قلبی شکسته و عزمی پولادین، دوباره برخاست. تصمیم گرفت فوتسال را کنار بگذارد و در مسیر تازه‌ای گام بگذارد؛ مسیر فوتبال. از همان زمان، تیم خاتون بم را پایه‌گذاری کرد تا یاد و نام آن نسل از بین نرود.

زندگی شخصی مرضیه جعفری

اما زندگی شخصی مرضیه جعفری آمیخته با غم‌های عمیق است. سه سال پیش، زمانی که تیمش برای هشتمین قهرمانی آماده می‌شد، پسر نوجوانش را به دلیل نارسایی قلبی و ابتلا به ویروس کرونا از دست داد.

قرار بود تحت عمل پیوند قلب قرار گیرد، اما اجل مهلت نداد. این حادثه یکی از دردناک‌ترین دوران زندگی جعفری بود.

خانواده مرضیه جعفری

مدتی بعد، برادر جوانش افشین نیز بر اثر ایست قلبی درگذشت. با وجود این مصیبت‌ها، او هرگز زمین فوتبال را ترک نکرد و با همان صلابت همیشگی، برای تیمش ایستاد.

مرضیه جعفری وهمسرش

مرضیه جعفری ازدواج کرده و صاحب فرزند است و پسرش در ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ فوت کرده است.

مرضیه جعفری تیم ملی فوتبال زنان ایران

با وجود رزومه‌ای بی‌رقیب، جعفری یکی از گزینه‌های اصلی هدایت تیم ملی فوتبال زنان ایران بود. اما درست در همان روزهایی که انتخاب سرمربی نهایی مطرح شد، بیماری پسرش او را از این مسیر بازداشت.

خودش گفت: «در آن روزها، فوتبال برایم هیچ معنایی نداشت، فقط فرزندم مهم بود.» در نهایت، مریم ایراندوست سرمربی تیم ملی شد، اما جامعه فوتبال می‌دانست که مرضیه جعفری شایسته‌ترین فرد برای این سمت بوده است.

«فوتبال برای من فقط عشق است، نه ابزار دیده شدن.»

مرضیه جعفری فوتبالیست

در یکی از آخرین مسابقات خاتون بم برابر شهرداری سیرجان، پس از پایان بازی جمله‌ای گفت که در ذهن بسیاری ماند:

«اگر سه بازیکن مثل ملیکا داشتم، هیچ چیز دیگری نمی‌خواستم.»
اما تقدیر باز هم بی‌رحمانه بود؛ همان بازیکن پرتلاش و دوست‌داشتنی با شماره ۱۸، دیگر در میان آن‌ها نیست. و جعفری ماند، با دلی پر از داغ، اما هنوز عاشق فوتبال.

مرضیه جعفری نه فقط یک مربی، بلکه سمبل قدرت، صبوری و عشق در فوتبال زنان ایران است. او نشان داده که حتی پس از بزرگ‌ترین زلزله‌ها — چه در زمین، چه در زندگی — می‌توان دوباره برخاست، لبخند زد و ادامه داد.

زندگی ورزشی مرضیه جعفری 

مرضیه جعفری، پرافتخارترین مربی فوتبال زنان ایران، با هدایت تیم خاتون بم ۱۱ قهرمانی لیگ برتر و صعود به جمع هشت تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا را کسب کرده است.

او همچنین تیم ملی فوتبال زنان ایران را به جام ملت‌های آسیا رسانده و به عنوان بهترین مربی زن آسیا در سال ۲۰۲۵ شناخته شده است.